Diabeł i Bóg

opadły mgły, skończyła się noc

i nagle świt przywrócił Ci wzrok

coś nie jest tak jak miało być

w życiu Twym

zgubiłeś się w tysiącu dróg

zgubiłeś sens najdroższych słów

zaklęty krąg obcych rąk

osaczył cię

gdy nie masz już sił

by dalej iść

w siebie spójrz

pozwól sercu prowadzić cię

poprzez słońce i deszcz

poprzez światło i cień

chmurę myśli za siebie rzuć

nie potrzebna ci już

nie potrzebna by czuć

tak łatwo dziś stracić swą twarz

i z dnia na dzień

kimś innym się stać

poskładać kłamstwo

z samych prawd

i głosić je

diabeł i bóg jeden dzielą stół

przy stole dzielą Cię na pół

obaj tak samo śmieją się

wołając imię Twe

gdy nie masz już sił

by dalej iść

w siebie spójrz

pozwól sercu...