Gorzki torcik

Bloków tysiące, a w nich warstwami my - średni sorcik

Piętra nad nami, piętra pod nami, jak gorzki torcik

Lecz nas nie zmorze złocony bożek, ani nie korci

My z Tobą Boże, więc jeśli możesz, osłodź ten torcik

Sam popatrz, ile tu Ciebie

Na pewno więcej niż w niebie

Co piętro, co klatka

Jest Józef i Matka

I osioł kopytem grzebie

Ty widzisz ku Twojej chwale

Stoisz na każdym regale

Na sianie, na ścianie

Gdzie śmiech, gdzie błaganie

Tam czuje się Boski palec

Bloków tysiące, a w nich warstwami my - średni sorcik

Piętra nad nami, piętra pod nami, jak gorzki torcik

Lecz nas nie zmorze złocony bożek, ani nie korci

My z Tobą Boże, więc jeśli możesz, osłodź ten torcik

Tu każde mieszkanie stajenką

Miliony pastuszków pod ręką

I gwiazda nas grzeje

Co wieś to Betlejem

I śnieg sypie bardziej dziś miękko

Więc tu gdzie skromniutkie Twe łoże

My, Boże, witamy Cię szczerze

A ciepłe powietrze

Co w pięty Cię łechce

To nasze cichutkie pacierze

Bloków tysiące, a w nich warstwami my - średni sorcik

Piętra nad nami, piętra pod nami, jak gorzki torcik

Lecz nas nie zmorze złocony bożek, ani nie korci

My z Tobą Boże, więc jeśli możesz, osłodź ten torcik