Teatr uliczny

Teatr uliczny, teatr to śliczny

prawdziwych przeżyć pełna gama

Jedni się śmieją inni smucą

Podział na role – dramat

Miejsce na placu przy fontannie

Albo na skwerze obok Łyny

Na każdym rogu w każdej bramie

Maska za maską suną – mim

Raz przyszedł taki ktoś kipiący mądrością

Powiedział mi że czas skończyć z tą młodością

Powiedział że cza żyć bardziej rozumnie

Bo nadszedł już mój życia średni wiek

Bo nadszedł już mój życia średni wiek

A ja w naiwnej radości

Nie chcę rezygnować ze swojej młodości

Teatr uliczny, teatr to śliczny

Podział na akt w ciasną przestrzeń

Cichutko idą arlekiny

Po białych buziach toczą łezkę

Za nimi klauni wesołkowie

Śmieszni do bólu na tle tłumu

Tym z twarzy tryska samo zdrowie

Za cieniem chowają się kostiumy

Przyszedł taki ktoś przelany mądrością

Powiedział mi że czas skończyć z tą miłością

Powiedział że cza żyć bardziej rozumnie

Bo nadszedł już mój życia średni wiek

Bo nadszedł już mój życia średni wiek

A ja w naiwnej radości

Nie chcę rezygnować ze swojej miłości

Teatr uliczny, teatr to śliczny

Koniec przychodzi w masce sprawy

Nikną kuglarze arlekiny

Zostaje scena żądna sławy

Porzucam pozy zbędne ruchy

A z twarzy zrywam lekki grymas

W uszach mi jeszcze grają duchy

Upadłej ciszy prymat

Aż przyszedł zwykły ktoś

Zwyczajną mądrością

Powiedział – ty się ciesz

Że żyjesz miłością

Powiedział – dobrze jest

Że radość jest z Tobą

Bo piękny jest twój życia średni wiek

Bo piękny jest twój życia średni wiek

Teatr uliczny, teatr to śliczny

Prawdziwych przeżyć pełna gama

Jedni się śmieją inni smucą

Podział na role – dramat